[A.2.2.5 P0_52 A-5] Evocation of weeping., [A.2.2.5 P0_52 A-5] Évocation des pleurs (French), [A.2.2.5 P0_52 A-5] Menggugah kenangan tentang ratapan. (Indonesian)

The music of marakka, more than the round-dance badong, whets grieving among the Toraja. The timbres are taut, and the melody falls back into desolation with a poignant unison of flutes of voices. The impression of giddiness, exhilaration, and virtuosity, the transports of the fiercely stretched female voice are what characterizes the marakka and what alarms western listeners, who little appreciate the static melodies, the languor of the suspended long stretched-out notes interrupted by short ornate passages, described in vivid images by a British traveller.

La musique de marakka, plus que la ronde badong, aiguise chez les Toraja le sentiment de la perte. Les timbres sont tendus, la mélodie retombe en désolation dans un unisson poignant de flûtes et de voix. L’impression de vertige, d’étourdissement, la virtuosité, les élans de la voix féminine âprement tendue sont le propre du marakka qui effarouche les auditeurs occidentaux peu sensibles au statisme mélodique, à la langueur de la suspension des notes longuement étirées et entrecoupées de courts passages très ornés, décrits de façon imagée par un voyageur britannique (French)

Musik marakka, dibandingkan dengan tarian badong, lebih mempertajam rasa kehilangan. Warna suara lebih tegang, melodi luluh kembali dalam kesedihan dari suling dan suara, yang senada dan menggigit. Kesan vertigo, mabuk, kemahiran teknis, elan suara perempuan yang sangat tegang, merupakan ciri khas dari marakka yang memancing rasa takut pendengar Barat, yang kurang peka terhadap statisme melodis, terhadap kelesuan penggantungan dari nada yang ditarik panjang dan yang diselang-selingi dengan peralihan pendek yang penuh hiasan, yang dideskripsikan dengan penuh kiasan oleh seorang pengembara Inggris. (Indonesian)